ΔΙΚΕΦΑΛΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΩ...

 

Έπειτα από αρκετές αποτυχημένες απόπειρες συγγραφής μιας νέας δημοσίευσης, μια από τις μεγαλύτερες αγάπες μου, μου δώσε την χαρά και το έναυσμα να γράψω κάτι ξανά.ΑΕΚΑΡΑ ΜΟΥ-περί ου ο λόγος- έχεις βαλθεί να μας χαζέψεις φέτος με τις εμφανίσεις σου!!Μέσα σε λίγες μέρες από την αποκαρδιωτική εμφάνιση της Καβάλας  στον 21ο ουρανό σήμερα!Και δεν είναι η πρώτη , ούτε η δεύτερη φορά αυτήν τη χρονιά.Χαλάλι όμως, μετά την σημερινή υπέρτατη, ανομολόγητη, ατελείωτη ηδονή που μας χάρισες σήμερα απέναντι στην μεγάλη της βουτιάς σχολή!Ευχής έργον θα είναι να γίνει οι πανηγυρισμοί της Κυριακής ..ρουτίνα.

Όσο για τις αλλαγές που συμβαίνουν στο ρου της δικής μου ιστορίας θα αναλωθώ με το που κοπάσουν οι χοροί, γιατί σήμερα έχουμε γιορτή.

ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ...

We lost LOST!!

Μετά το πέρας 6 χρόνων, η σειρά που κράτησε στους απανταχού Losties συντροφιά όλο αυτό το διάστημα, έγραψε προχθές τον δικό της επίλογο.

Οι γνώμες των τηλεθεατών για την κατακλείδα μιας εκ των πιο πολυσυζητημένων σειρών ever, αγγίζουν όλο το φάσμα των απόψεων, από επικό μέχρι αναμενόμενο και μη αντάξιο της σειράς.Εμένα προσωπικά-αν και σχετικά απίθανο να ενδιαφέρει και πολλούς- με βρήκε κάπου στο ενδιάμεσο (πολύ πιο κοντά όμως στο επικό, συναρπαστικό), μιας και μας άφησε αρκετά ερωτηματικά και απορίες- όπως άλλωστε ήταν και η πάγια τακτική των συντελεστών της από την αρχή.Πάντως δύσκολα κάποιος θα αρνηθεί ότι δεν συγκινήθηκε από το τελευταίο διπλό επεισόδιο. Επίσης σε κάθε τακτικό θεατή της σειράς αδιαμφισβήτητα άφησε μια αίσθηση μελαγχολίας καθώς 'αποχωρίζεται' χαρακτήρες και καταστάσεις με τα οποία 'δέθηκε' για χρόνια.

Προσπαθώντας τώρα να ερμηνεύσουμε και να συνδέσουμε όσα παρακολουθήσαμε επί 6συναπτα έτη δύσκολα θα καταλήξουμε σε ασφαλές συμπέρασμα.Τελικά όσα διαδραματίστηκαν στο νησί συνέβησαν πραγματικά ή μήπως δεν υπήρχαν επιζώντες μετά την πρόσκρουση του αεροπλάνου(όπως ίσως άφησε να εννοηθεί η τελευταία σκηνή με τα συντρίμμια στην παραλία);Η παράλληλη πραγματικότητα που βλέπαμε σχεδόν για κάθε χαρακτήρα μας στις δύο τελευταίες σεζόν αν θυμάμαι σωστά, έδειχνε το πώς θα συνεχιζόταν οι ζωές όλων των επιβατών της περίφημης Oceanic 815 εάν δεν συνέβαινε το ατύχημα? Έφυγαν ποτέ από το νησί και πραγματοποιήθηκε άραγε η δεύτερη πτήση της Ατζίρα προς το νησί; Ποιός ήταν ακριβώς ο ρόλος του Γουίντμορ ;Και φυσικά ο κατάλογος των ερωτημάτων δεν τελειώνει εδώ.Πεποίθησή μου είναι ότι θα συζητάμε για πολύ ακόμα για την εν λόγω σειρά και αν δεν βγουν οι σεναριογράφοι να μας διαφωτίσουν για αρκετά σημεία προφανώς θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε πληθώρα εναλλακτικών ερμηνειών από φανατικούς Losties.
Όπως και να χει όμως όλοι οι XAMENOI στο τέλος αναίρεσαν μετά θάνατον τους τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό τους, αφού με την συνάντησή τους βρήκαν την γαλήνη που αναζητούσαν επήλθε η κάθαρση και μεταμορφώθηκαν σε FOUND.

Ας μην αναλωθώ όμως επιπλέον σε εικασίες και σενάρια.Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους όλων μας και ένα μεγάλο αντίο σε κάθε ήρωα της σειράς(άντε λίγο μεγαλύτερο στην Kate ...)!! Ευχή όλων των TV series addicted να υπάρξουν αρκετές τέτοιες σειρές και στο μέλλον.Προσωπικά από όσες παρακολουθώ το FRINGE στις 2 πρώτες χρονιές προβολής του,καθηλώνει και ίσως και να ξεπεράσει το LOST.Ίδωμεν...
Όσο για τα δικά μας τώρα, η κάθαρση και η λύτρωση από τα λογής δεινά που μας ταλανίζουν τελευταία είναι κατά τα φαινόμενα πολύ μακρινή, και τίθεται εν αμφιβόλω η έλευσή της.

Κάτ'εμέ η καλύτερη σκηνη απο το φινάλε της σειράς...

Ζώη με ..μέτρα.

Δυστυχώς το κοκτέιλ του φετινού καλοκαιριού -και όχι μόνο- αποτελείται όπως διαφαίνεται, απο 1μεγαλη δοση απογνωσης και ακόμη 1  οργής ανακατεμενη με φύλλα θλίψης.Το χειρότερο ειναι οτι θα γινει της μοδας και θα συνεχισουμε να το καταναλωνουμε για αρκετα ακομα χρονια και μαλιστα χωρις την προσθήκη ουτε μίας σταγόνας ελπίδας.Ελπιδα ολων μας να διαψευθει πανηγυρικα...
Συνεπως προσπαθεια ανασυνταξης για ολους μας, προσαρμογη σε συνθηκες πληρους λιτοτητας και συνεχης αντιδραση ωστε τουλαχιστον να τιμωρουθουν οι καταχραστες του δημοσιου χρηματος.
Μέσα σε όλο αυτο το νοσηρο κλίμα των ημέρων και με οση διαθεση και χιούμορ μας απεμεινε, σκεφτομουν υποτιθεμενα πρωτοσελιδα εφημερίδων του μέλλοντος, τα οποία πολυ δύσκολα θα δουμε ποτε, περαν ίσως της ημέρας της πρωταπριλίας.Φυσικα οποιαδηποτε προταση για προσθηκη η διορθωση ειναι καλοδεχουμενη. Παραθετω μερικα παρακατω:
1) Η Γερμανια παλευει για ευνοικοτερους ορους στο δανεισμο της απο την Ελλαδα.Κλιμακιο απο την χωρα μας φευγει εσπευσμενα στο Βερολινο για να ελεγξει την πορεια των δημοσιονομικων μετρων της Γερμανιας.
2) Αυξηθηκε κατα 2,3% το περισσευμα εργατικών θέσεων στην Ευρωζωνη μιας και το συνολο του εργατικού δυναμικού απασχολειται ήδη πλήρως.
3)Αναβάλλεται η συναντηση του υπουργου με τα συνδικατα για την νεα συλλογικη συμβαση.Συνεπως, στάσιμος παραμενει ο κατωτατος μίσθος στα 1300€.
και μερικά αθλητικής φύσεως:
1)Γυρισε στη Θεσσάλονίκη ο Σαλπιγγιδης και αυριο υπογραφει το νέο του συμβόλαιο τριέτους διάρκειας με τον Άρη.
2) Λέτο: 'Με έπεισε στο τηλεφωνο ο Σκοκο και αποφασισα να συνεχισω την καριερα μου στην ΑΕΚ. Μαζι θα προσπαθησουμε να την οδηγήσουμε στους ομίλους του Champions League!'
3) Ο Ολυμπιακός με έστειλε στον ΠΑΟ για να προσλάβει τον Νιόπλια στον πάγκο του', δηλωνει στην εφ'ολης της ύλης συνεντευξη του ο Βαλβερδε.

Climbing to the sky!!

Έπειτα από καθυστέρηση μιας εβδομάδας, λόγω καιρικών συνθηκών -και αναμονή πολλών χρόνων- έφτασε η μεγάλη στιγμή της απογείωσης. Μιας απογείωση χωρίς την προσθήκη εισαγωγικών, μιας και ήταν 100% κυριολεκτική!!
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα ως είχαν από την αρχή.Μέσα Μαρτίου και οι φίλοι μου αποφάσισαν για μια ακόμα φορά να με εκπλήξουν ευχάριστα,  με το δώρο τους για τα 26α γενέθλιά μου.Και αυτό δεν ήταν άλλο από την απίστευτη εμπειρία μιας μισάωρης πτήσης  με Cessna πάνω από την συμπρωτεύουσα, κατά την διάρκεια της οποίας-άκουσον άκουσον- θα μου δινόταν η δυνατότητα να κρατήσω τα πηδάλια του αεροπλάνου για κάποια λεπτά της ώρας.Όσο και να έτριβα τα μάτια μου, την μέρα που μου το παρουσίασαν, η πρόκληση για μια αξέχαστη και αφ' υψηλού εμπειρία παρέμενε εκεί μπροστά μου, απόλυτα αληθινή και μερικές ημέρες μακριά από  την πραγματοποίησή της.
Έτσι η Κυριακή 25.4.2010 έμελλε να είναι μια ιστορική για μένα μέρα.Άμα τη άφιξή μας στο αεροδρόμιο Μακεδονία και συγκεκριμένα στον χώρο της αερολέσχης Θεσσαλονίκης, ακολούθησε ενημέρωση σχετικά με τα Cessna, την αερολέσχη, το χειρισμό αεροπλάνου ,διεθνείς κώδικες και πολλά ακόμα άκρως ενδιαφέροντα.Ήθελα να ρωτήσω τόσα πολλά αλλά παράλληλα η δίψα για την πτήση ήταν ακόμα μεγαλύτερη.
Συνεπώς ήγγικεν η ώρα για την αναχώρηση μας.Αφαίρεση των 'remove before flight',είσοδος στο SX-AVP Cessna C172 Skyhawk, ξενάγηση από τον έμπειρο και ιδιαιτέρως ενημερωτικό πιλότο μας, το απαραίτητο check οργάνων και λειτουργιών, άδεια από τον πύργο ελέγχου και ..έτοιμοι για απογείωση.Ακολούθησε τροχοδρόμηση στον διάδρομο του 'Μακεδονία' στην οποία προσπάθησα να το οδηγήσω με τα πηδάλια διεύθυνσης και τα φρένα πάνω στις προκαθορισμένες κίτρινες γραμμές πορείας.Και για πρώτη φορά πιστεύω ότι δεν πήγα και άσχημα.
                                        

                                          

                                          
Η συνέχεια ακολούθησε συγκλονιστικότερη.Το μονοκινητήριο άρχισε να σκαρφαλώνει στους ουρανούς έτοιμο να χαρίσει 30λεπτα απόλαυσης .Όταν σταθεροποιηθηκαμε λίγο κάτω από τα 2000ποδια, έγινα ο απόλυτος κάτοχος των πηδαλίων του.Η αίσθηση δύσκολα περιγράφεται.Νιώθεις κυριευμένος από αδρεναλίνη και το μυαλό να πιάνει υψηλές στροφές, πολλές παραπάνω από τις 2500 περίπου στροφές/λεπτό του Cessna.Που να πιλοτάρεις και solo.H επαφή μου κράτησε κοντά στα δέκα λεπτά και ολοκληρώθηκε με στροφή 180ο πάνω από το εργοστάσιο του Τιτάνα.Στην συνέχεια ανέλαβε δράση η φωτογραφική με σκοπό να κρατήσει τα πειστήρια του εγχειρήματος.Κυριολεκτικά δεν προλάβαινα να απαθανατίζω μαγευτικές εικόνες της νύφης του Θερμαϊκού.Λευκός Πύργος, παραλία, λιμάνι, Πανόραμα , Χορτιάτης, Σέδες και πολλές ακόμα περιοχές της Θεσσαλονίκης τις έβλεπα live από ψηλά, σαν να κοιτούσα το Google earth.Ιδού και μερικά από τα αποδεικτικά για του λόγου το αληθές:

                                        

                                        

                                          

                                           

H προσγείωση αποτέλεσε το έναυσμα για σκέψεις περαιτέρω ενασχόλησης με την κατάκτηση των αιθέρων.Ποιος ξέρει , ίσως κάποια μέρα να σας πετάξω για καφέ σε κάποιο νησί του Αιγαίου.

                                                                                

Εν κατακλείδι και αφού πατήσαμε έδαφος είδαμε από κοντά ένα ιστορικό διπλανο που συντηρείται και φιλοξενείται κάτω από την στέγη των shelter της Αερολέσχης, έτοιμο να διηγηθεί ιστορίες από την συμμετοχή του στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, το Boeing Stearman.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδίας όλους τους φίλους μου που μου προσέφεραν μια αξέχαστη εμπειρία και μια ευκαιρία να ζήσω κάτι που δύσκολα θα πίστευα ότι θα πραγματοποιούσα καθώς και να τους διαβεβαιώσω ότι η κίνησή τους με έστειλε στα 'ουρανια'.Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ λοιπόν σε όσους συνετέλεσαν στην εν λόγω πτήση, αλλά πάνω από όλα, γιατί μαζί με την οικογένεια μου, αποτελούν το μεγαλύτερο και σταθερότερο κεφάλαιο και στήριγμα στη ζωή μου!

Υ.Γ  Το εν λόγω δώρο καθώς και πολλά άλλα ανάλογα extreme και πρωτότυπα δώρα μπορεί να τα βρει και να τα παραγγείλει όστις ενδιαφέρεται , στο www.dreamdays.gr.

26 Μαρτίων!!

Ακόμα ένα έτος προστέθηκε την σήμερον στο βιογραφικό της ζωής μου!Αρκετές νέες εμπειρίες, γνωριμίες, χαρές και απογοητεύσεις συνέθεσαν τα επιπλέον στοιχεία που βαραίνουν τους 26χρονους πλέον ώμους μου.Ακούω με μεγάλη συχνότητα και απο ανθρώπους που εχουν προσπελασει αυτά τα χρόνια, ότι για τον άνδρα τουλάχιστον, το διάστημα 25 με 30κάτι είναι το καλύτερο, πιο γεματό (το γε και με 'α')και παραγωγικότερο στην διαδρομή της ζωής του .Συνεπώς, παρηγοριέμαι στην ιδέα οτι έφτασα στην απαρχή της πιο λαμπρής περιόδου.
Όσον αφορά την αμέσως προηγούμενη ανάρτηση του παρόντος blog, οι προβλέψεις μου για τα Οσκαρ στην πλειοψηφία τους έπεσαν έξω, όπως ακριβως και σε λοιπά παίγνια τυχερά και μη τελευταία.Πάντως θεωρώ το ανατρεπτικό κατ' εμέ Avatar, τον μεγάλο αδικημένο της λαμπερής βραδιάς της απονομής των βραβείων της ακαδημίας.Και σίγουρα τον Cameron ως αυτόν που μετάνιωσε περισσότερο που πέρασε το κόκκινο χαλί το εν λόγω βράδυ.
Θα κλείσω την ιστορική -ελέω γενεθλίων- αυτή ανάρτηση με κάτι που συνειδητοποίησα πρόσφατα, αναζητώντας (αν υπάρχει) την ερμηνεία του. Παρατήρησα λοιπόν, ότι από όσα τουλάχιστο μπορώ να θυμηθώ απο τα βραδινά (ή πρωινά συνηθέστερα) ονειρά μου, βλέπω με ανησυχητική συχνότητα τεράστια, αμέτρητων ορόφων, πολλαπλών κατευθύνσεων και αλληλοδιασταυρούμενα ασανσέρ(ναι, βλέπω και οριζόντιας φοράς απο δαύτα!!).Σε αυτό το πλέγμα ανελκυστήρων, μέσα στο οποίο το 'ταξίδι' εναλλάσεται σε ορόφους είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο μπροστά,και στο οποιο παρεπιμπτόντως είμαι πάντα μέσα, μόνος ή με παρέα, νιώθω έναν υποδερμικό φόβο για το άγνωστο καθώς και φόβο μακροχρόνιου εγκλεισμού σε μικρό χώρο.Δυστυχώς δεν γνωρίζω να ερμηνεύω όνειρα και εν προεκτάσει το ασυνείδητο. Επιπρόσθετα οι λιγοστές ως τώρα αναζητήσεις περί αυτού, απέβησαν άκαρπες.Πρόκειται να εξακριβώσω όμως σύντομα την ερμηνεία τους και έπειτα θα ακολουθήσει αναδημοσίευση της στον παρόντα διαδυκτιακό χώρο.Μέχρι τότε να είστε πάντα καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα!

And now what?

Μετά την πρωτοφανή κινητοποίηση για την απόκτηση ενός αντιτύπου της πολύκροτης μικρού μήκους 'ταινίας' ''Η σαμπάνια αναμεσά μας'', τα εξοντωτικά πλην αναγκαία πλέον φορομισθολογικά μέτρα που ανακοινωθηκαν την ίδια μέρα , δεν έτυχαν ανάλογης ευαισθητοποίησης.Συνεπώς κατά τα μέσα Μαΐου , όπου και αναμένεται ο έλεγχος επίδοσης της ελληνικής οικονομίας και πιθανότατα Β' πακέτο οικονομικών μέτρων, θα περιμένουμε εναγωνίως το sequel της ταινίας της Τζούλιας.
Οσον αφορά τώρα την ελληνικη οικονομία, δυστυχώς διαφαίνεται ότι θα ακολουθήσει ένας φαύλος κύκλος για σημαντικό χρονικό διάστημα, αφού με αρνητική ανάπτυξη και ανεργία στα ύψη, με συνεχή δανεισμό για αποπληρωμή προηγούμενων αυτοτροφοδοτούμενων χρεών με συνεχώς υψηλότερο επιτόκιο λόγω των συνεχών υποβαθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, πολύ δύσκολα θα ξεφύγουμε απο την δίνη του χρέους. Στα ελάχιστα ενθαρρυντικά στοιχεία περιλαμβάνεται σιγουρα η προσδεσή μας στο άρμα του ευρώ, κάτι που πιθανώς ωθήσει τους λοιπούς εταίρους της ευρωζώνης σε μια βιώσιμη και εντος των 'τειχών' της Ε.Ε. λύσης.Κατι τέτοιο διαφάνηκε σήμερα και στα λεγόμενα του 'Μικρού Νικολά΄κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης με τον Έλληνα πρωθυπουργό στο Παρίσι.
Μέσα σε αυτο των κυκεώνα αρνητικών εξελίξεων για την οικονομικές δυνατότητες όλων μας , πλήθος εξαιρετικών συναυλιών ανακοινώνεται για τους θερινούς μήνες.Ενδεικτικά:

• οι ''Big Four'', Metallica, Anthrax, Slayer, Megadeath στις 24/6 στο Terra Vibe,
• οι Rammstein στις 28/6 στο Terra Vibe,
• οι Aerosmith στις 20/6 στο σταδιο Καραισκακη,
• οι Cranberries στις 14/7 στο Θεατρο Βραχων,
  
• το Rockwave Festival στις 9-11/7 στη Μαλακασα,χωρις ακομα να εχουν ανακοινωθει τα ονόματα που θα συμμετάσχουν,
  
• οι Scorpions στις 5,7,9/6 σε Ιωαννινα , Θεσσαλονικη και Πατρα αντιστοιχα και

• φυσικά οι U2 στο Ο.Α.Κ.Α.στις 3/9.

Δυστυχώς, η περιορισμένη αγοραστική μας δύναμη, δεν μας επιτρέπει να παρευρεθούμε στο σύνολο τους, μιας και μόνο για τα εισητήρια θα χρειάζοταν περίπου 400 €. Δύσκολες αποφάσεις που θα παρθούν μετα απο ώριμη σκέψη.
Τέλος , σήμερα ειναι η μεγάλη μέρα του Hollywood, με την 82η απονομή των βραβείων Όσκαρ.
Μέσα στα πλαίσια της τζογαδόρικης διαθεσής μου, θα επιχειρήσω να προβλέψω το αποτέλεσμα μερικών κατηγοριών τους.

• Καλύτερη ταινία: φυσικά το ΄Avatar', μιας και κατά την ταπεινή μου γνώμη, ταρακουνησε για τα καλά τα κινηματογραφικά ύδατα των τελευταίων ετών.
• Καλύτερη σκηνοθεσία:εδώ θα επιλέξω ενα outsider, τον Quentin Tarantino για το 'Inglorious Bastards'.Παρόλο που ακόμα δεν εχω δει την εν λόγω ταινία, δηλώνω μεγάλος φαν του και θα επιθυμούσα να δω το αγαλματάκι στα χέρια του τόσο ευρηματικού και ταλαντούχου σκηνοθέτη.
• Α’ Γυναικείου Ρόλου: Sandra Bullock για το 'The Blind Side'.
• Α’ Ανδρικού Ρόλου: Jeremy Renner για το 'The Hurt Locker'.
• Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων: Εδώ το 'Up' φαινεται σαν το καλύτερο στάνταρ σημείο της βραδιάς.

Κάπου εδώ λοιπόν, και εν'αναμονή χιονόπτωσης τις πρωινές ώρες, αποχαιρετω για σήμερα, με ευχές για τα καλύτερα σε καθε γωνιά της υφηλίου.

Θυμάσαι;

'Θυμάσαι 10 χρονια πριν πως σκεφτόσουν/φανταζόσουν/ονειρευόσουν ότι θα είσαι σήμερα?'.Μια ανάλογη ερώτηση κατά την διάρκεια βραδινής ζυθοποσίας, πυροδότησε αλυσιδωτές σκέψεις στα ενδοτερα του μυαλου μας.Στα αποτελέσματα της σύγκρισης του παρελθόντος με το παρόν, βρέθηκαν ελάχιστα κοινά σημεία, προς λύπη του συγγραφέα.Και αναρωτιέμαι αν εσείς άραγε είστε περίπου εκεί που προβλέψατε;Ακολούθησε ανάλυση τύπου 'εναλλακτικής ιστορίας',δήλαδη πόσο διαφορετική θα ηταν η πορεία της ζωής μου, αν αλλαζαν εστω και καποιες μικρες αποφάσεις, λόγια, κινήσεις.Σε ποιό παράλληλο σύμπαν θα βρισκόμουν αν άλλαζε εστω και ενα στοιχείο; Απειρες διακλαδωσεις απαρτίζουν το δεντρο της πορείας μας και πολλες φορες απεχουν μεταξυ τους απλά μερικά ''ασήμαντα'' δευτερόλεπτα,μια διαφορετική λέξη για απάντηση ή ακόμα και μερικά βήματα ή μια αλλου στοχευμένη ματιά.
Η δική μου πορεία συμπληρωνει 26 χρονια προσεχώς και πλέον δεν δικαιουμαι νεανικο εισιτηριο στα τρενα.Αυτη ειναι η πρώτη αλλαγή της καθημερινοτητας μου που μπορω να σκεφτώ την παρούσα. Με την υπόσχεση-και ευχή- , να μην αφήνουμε τα 'τρένα' να περνούν , θα κλείσω το σύντομο πλην περιεκτικό αυτό μήνυμα προς τον κόσμο του παγκόσμιου ιστού.